Altijd blijft die angst;
Wat als mensen zien
Wie ik werkelijk ben
Zullen ze dan blijven
Of nog steeds rennen, heel misschien?
Ik jaag liever mensen weg,
Dan dat ze mij verlaten
Dat wordt haast een gewoonte
‘k Heb het haast niet in de gaten
Ergens wel dat besef,
Ergens toch wel weten
Dat ik een mezelf een reden geef
Waarom ze mij vergeten
Ik geef mensen liever
Een reden om te vertrekken
Want dat doet minder pijn,
Dan dat ik geen reden vinden kan
En alleen nog bij mezelf kan kijken
Welke fout zal het dit keer zijn?