Goed, wat nu?
hoe goed ken ik nu het gevoel gebruikt te worden
door een andere fascinatie en eens niet, door mezelf
hoe blijf ik uniek -in twee gesplitst- en waarvoor
draait de machine overuren op volle bloedvaten
die aan- en uitgezet worden zonder tastbaar bewijs
hoe nodig ik dat extra paar handen uit, voor de vaatwas
voor het ophangen van schoon goed, met een knijpermond
voor de strelingen door verwarde haren, er is een tekort
tekort aan vaardige handen om pleisters te plakken
een tekort aan dat wat ik nooit nodig heb gehad
vertel mij, wie vond in godsnaam kapotte knieën uit
hoe goed groeit het vermogen tot delen van dit lijf en
waar begin ik zelfstandig met bouwen aan het individu
wat aan mij ontsnapt is, nog voor ik het herkennen kon
‘Mam, ik ga naar Tokio vandaag’ zegt de branieblik op
de -veel te snel- kleiner wordende kinderfiets
‘Is goed kind, als je maar voor het eten thuis bent’
| Elizabethh: | Woensdag, juni 09, 2004 12:31 |
| Glimlach...mooi gedicht.. liefs Elizabethh |
|
| Orphan Angel: | Zaterdag, juni 05, 2004 19:37 |
| Zoveel moeite om je hieraan te durven hechten dat je al wilt denken aan wanneer je het loslaten moet? Lieve Sheen, je mag vasthouden, houden van, want hoe groot of klein het kind ook is, je zal altijd haar (zijn) moeder zijn. Lieve knufffel!!! Je bent moeder, there is no way back, so don't worry. :) Heel veel warmte, Orphan Angel |
|
| PeterdB: | Dinsdag, juni 01, 2004 23:25 |
| Ik moet veel meer tijd vrijmaken om gedichten te lezen; gelukkig heb ik deze mooie van jou niet gemist. Fijn Sheen, weer iets van je te lezen, het smaakt naar meer. | |
| wijnand.: | Dinsdag, juni 01, 2004 11:31 |
| vinden we ons zelf terug in wat we zijn of zijn we misschien toch iemand anders Intrigerend gedicht |
|
| theike: | Dinsdag, juni 01, 2004 01:25 |
| Chaotique: | Dinsdag, juni 01, 2004 00:02 |
| hoe ga je het noemen? :-) | |
| Oorlam: | Maandag, mei 31, 2004 13:02 |
| ha geweldig omschreven, tja lijkt me ook niet eenvoudig, zelf veters strikken is al moeilijk, laat staan bij een ander:-) | |
| arie: | Maandag, mei 31, 2004 12:04 |
| Dit is heerlijk genieten al loop je wat ver op de feiten vooruit as Mama Sheen :) Liefs, Arie |
|
| lommert: | Maandag, mei 31, 2004 11:20 |
| geniet ervan. In een razend tempo zie je opgroeien en in Tokio rondbanjeren. geloof me. willemmien |
|
| DrieGeetjes: | Maandag, mei 31, 2004 09:57 |
| Wat nu??? NU! Dan komt álles (!) 'goed'! Ohayoo gozaimasu, Sheena-san. *knipoogie!* ;o))x |
|
| Huting: | Maandag, mei 31, 2004 08:19 |
| Gewoon laten gebeuren Sheena, genieten van mooie momenten,en later zie je daar ineens een duplicaat van jezelf staan... en ben jij de trotse moeder Liefs, Doortje |
|
| michris: | Maandag, mei 31, 2004 02:30 |
| Laat ik je vandaag gewoon eens lieverd noemen...ik vind je ook wel lief, mar heb nog steeds moeite met benoemen van woorden in die trant. Ik heb het gevoel dat je(bewust, stoer?) heel veel fases overslaat...ik wil je zeggen, houdt het klein en vooral heel dicht bij jezelf. Dat is nl. vooral waar het nu om gaat. De fiets, de brommer en de auto komen later wel....en wat nu wortelt in jouw buik, rust nu wat langer dan dat de korenakker suist.... liefs, michris |
|
| shelob: | Maandag, mei 31, 2004 01:44 |
| Wow, mooi Sheena, wat nu? Doorgaan met pleisters plakken en kusjes geven denk ik. | |
| Auteur: Brenda | ||
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 31 mei 2004 | ||
| Thema's: | ||