Verlangende hoop blijft stralen
Als het lichtje in de nacht
Als het kaarsje dat blijft branden
Het engeltje dat op me wacht
Mijn vereeuwigde lachen
Blijft altijd bestaan
Als de verlichtende maan aan de hemel
Als de ster die nooit meer weg zal gaan
Verwachtingsgespannen idealen
Schijnen feller dan ooit bedacht
Als de regenboogkleurende zonnestraal
Die mij die vervloekte liefde bracht
A love for the impossible
A live for which I would want to die
A love that makes me feel the darkness
One, that makes me cry
Those I thought were angels
Turned to demons in front of me
But I already reached for them
What they were, I could not see
Darkness haunts my dreams of hoping
Suicide won't let me stay
This cursed love that runs my body
Brings me to heaven, close away
Wicked Soul: | Zaterdag, juni 05, 2004 19:51 |
-slikt een brok in de keel weg- Wat een pareltje van een gedicht! I like it completely maar het engelse stuk is echt machtig mooi. Take care, Knuffel, -Lien.- |
|
~Reality~: | Woensdag, juni 02, 2004 20:42 |
Wauw.,.. steengoed einde =) |
|
Darkdevils-night: | Woensdag, juni 02, 2004 18:07 |
duiveltje is overrompeld van zwijgzaamheid.. Don't know what to see..!:S.sorry, But you are a great person, a lovely girl.. En je laatste zin vind ik echt helemal super goed gevonde... jah heel het gedicht vind ik top, maar die laatste zin doet het hem hoor echt steen goed!! Liefs en knuffel Cora |
|
Fading Away: | Woensdag, juni 02, 2004 16:35 |
that exactly happened with me too.. Sterkte, |
|
BloodElf: | Woensdag, juni 02, 2004 15:36 |
*snift* Your words made me speechless... =( |
|
Auteur: Mysticelfje | ||
Gecontroleerd door: Frummel | ||
Gepubliceerd op: 02 juni 2004 | ||
Thema's: |