Stil is het naast me als ik ‘s morgens wakker word
En weer dwalen gedachten af naar twee weken geleden
Mijn wereld is er nog… en zeker niet ingestort
Maar ik mis alles wat wij die ochtend samen deelden
Wij met onze bekende rituelen
Wij met slapen tot in de middag
Wij met onze haast na elke douche
Wij met onze wonderbaarlijke omslag
Die laatste ochtend was geen mooie zonnige dag
Maar dat maakte me toen helemaal niets uit
Je maakte me blij met het liggen in je armen
Die zachte tinteling van een streling langs mijn huid
Ik mis de ochtend samen met jou
Maar ben in gedachten niet alleen
Want ik weet dat ik van je hou
(en jij ook van mij… ook al had ik mijn twijfels soms… maar je boekje van Frankrijk is het grootste bewijs… Kus)