Vrienden gaan fietsen en ik ga niet mee
Ik moet werken misschien een volgende keer
Sta vroeg op zwaai mijn man mee uit
Heeft lekkere rijsttaartjes als stevig ontbijt
Ben ongerust op het werk, kan me niet concentreren
Dat fietsen is niet niks daarvoor moet je trainen
Wacht vol ongeduld op een eerste bericht
Wanneer is het einde nu toch in zicht
Geen lekke banden geen blessuren
God waarom moet het toch zo lang duren
Beseft hij wel hoe het als buitenstaander is
Urenlang wachten op een simpel bericht
Liefst zou je daar willen zijn
Hem opwachtend aan de finish-lijn
Je bent aangekomen, proficiat, de ontlading volgt
Angst, emotie, gevoelens komen los
Ik weet het ik maak me weer veel te druk
Daardoor bij thuiskomst vergeet ik die verdiende kus
Dit is een domper op een voor jou fantastische dag
Maar toch zeg ik je welgemeend PROFICIAT met een beschaamde lach.