Vriendschap
kan je plotseling overvallen,
ze borrelt op als een bron,
kristalhelder.
Je stroomt vol
en je groeit boven jezelf uit.
Vriendschap
kent eigenlijk geen begin,
ze is als de zon
die opeens door de wolken breekt,
als je ze ziet
is ze er al.
Vriendschap
is nooit oppervlakkig,
ze behoort tot de
diepere dingen van het leven.
Ze is altijd nieuw
als een prisma met vele kleuren.
Vriendschap
verover je niet,
je verklaart ze niet,
haar oorsprong is geheim,
ze heeft altijd iets van een wonder.
Vriendschap
is een gebeuren tussen mensen,
het is een ontmoeting
die niets van 'moeten' heeft.
Mensen hebben elkaar nodig
maar ze durven het
dikwijls niet bekennen.
Mens wordt je niet in je eentje,
niemand is een eiland
of een rots,
een mensenhart wil beminnen
en bemind worden.
Elk mens wil iemand hebben
die hij liever ziet
dan zichzelf,
en dan ontdek je:
'ik heb een vriend',
de wereld wordt er anders door
voor jou.
Je zou zoveel willen zeggen
en je hebt woorden te kort.
Wat je wilt zeggen
ligt verder dan de woorden,
maar je weet,
er is iemand
die luistert met zijn hart,
die begrijpt
en die je nooit in de steek laat,
bij wie je altijd tercht kunt,
hij aanvaardt je,
zelfs met je gebreken.
Vriendschap
maakt je sprakeloos.
Vriendschap
is een hart dat kan luisteren.
26-06-2004