stilte predikt onvermogen
het spelden prikken is voorbij
geen woord valt onvertogen
het was genoeg voor allebei
stilte predikt nu ons onvermogen
de paden kruisten
in een langgezocht ontmoeten
herkenning huisde in een
woordenloos begroeten
we overbrugden de
ravijnen die ons scheiden
zuchtten om de pijn die
de eeuwen ons deed lijden
geschapen als een paar
en uit het paradijs verdreven
zijn we nu weer bij elkaar
maar de tijd is tussen ons gebleven
veranderd is de taal
luisteren blijkt overbodig
woorden zijn betekenisvaal
dus,is spreken niet meer nodig
wil melker
07/07/2004
\
Dark Sinner : | Maandag, juli 12, 2004 13:52 |
Beautifull Poem! Very Very Very Beautifull!! Sterkte Dikkuh xus |
|
*Shanti*: | Woensdag, juli 07, 2004 23:12 |
liefde gebruikt weinig woorden, maar laat haar daden spreken... Liefs, namasté, A. |
|
Paul de Bruyn: | Woensdag, juli 07, 2004 16:59 |
Wil... Weerom geniet ik van je schrijven.. En de laatste strofe vind ik nog 't mooiste liefs Paul |
|
wil melker: | Woensdag, juli 07, 2004 13:52 |
klein correctie derde strofe.. we overbrugden de ravijnen die ons scheidden zuchtten om de pijnen die de eeuwen ons hadden doen lijden liefs wil |
|
Boudaatje: | Woensdag, juli 07, 2004 10:07 |
verbluffend, ik ben sprakenloos... knuf |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 07 juli 2004 | ||
Thema's: |