Waar ben jij toch gebleven in mijn leven,
ik wil je zo graag mijn liefde geven.
Wacht niet maar kom om mijn hart te verwarmen,
neem mij met liefde en ontstuimig in je armen.
Dat wachten met mijn innerlijke gevoel,
je weet toch wat ik behoudend bedoel.
Laat mij niet langer in onzekerheid,
zorg dat mijn hart zich opent en bevrijd.
Jij bent de sleutel van mijn gevoel en mijn hart,
ik wacht met smacht op je kussen en je liefdevolle hart.
Vergeef me als ik niet geheel mijn openheid wil tonen,
maar je leeft in mijn gedachten en in mijn hart zul je wonen
Als ik je niet zie of niet kan spreken,
dan lijkt een dag een eeuwigheid en geen weken.
Jou lichaam weer dicht tegen het mijne aan,
daar blijf ik dagelijks bij stil staan.
Nog even dan schijnt de zon weer in mijn leven,
door jou mijn volle liefde met overgave te geven.