Met moeten niets van doen
hij ziet omhoog, knoppen zwellen
met lome stappen volgt zijn hond
gaan samen liggen op het gras
en kijken naar het grijze in de morgenstond
een kind grijpt naar het volwassene
takken dragen de vrucht
schouders steunen op elkaar
hij ziet een streepje blauwe lucht
waterlelie’s springen weer open
met moeten heeft het niets van doen
liefde komt weer binnenstromen
het vloeit in hem, voelt als een zoen
De hond met zijn jolige snuit
vleit neer op zijn borst
hun blikken turen naar elkaar
hij voelt zich vredevorst
Annemieke van der Ven: | Zaterdag, juli 17, 2004 00:42 |
Mooi van het begin tot het eind... X Annemieke |
|
Raira: | Vrijdag, juli 16, 2004 10:37 |
met plezier gelezen... erg mooi liefs raira |
|
*** Lanaatje37***: | Vrijdag, juli 16, 2004 10:20 |
das nou een kei gaaf gedicht... prachtig... jij kan het zo beeldend brengen... liefs, Lana |
|
Auteur: lommert | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 16 juli 2004 | ||
Thema's: |