10 mei 1990
als een zeepbel
kleurt
in alle tinten
licht doorlatend
vasthouden
oh zo graag
dan ontglipt
aan ingehouden adem
stijgt op
en ogen volgen
dromen een droom
vol schroom
dan plots
zo ijl en fragiel
spat uiteen
druppels kleuren donker
op grijze steen
Erna
Hermans Dirk: | Zaterdag, juli 17, 2004 11:36 |
mooi verwoordt | |
lovegirl: | Zaterdag, juli 17, 2004 10:11 |
met veel gevoel neergezet heel mooi gedaan sterkte er mee veel liefs lovegirl |
|
Green eyes: | Zaterdag, juli 17, 2004 02:32 |
en zo mooi en fagiel geschreven, als een herinnering. liefs xje |
|
dropje: | Zaterdag, juli 17, 2004 00:38 |
oeh..ik ben ffkes zit..zo ontzettend mooi verwoord en omschreven..Ik ben het eens met michris..sterkte monique |
|
wijnand.: | Zaterdag, juli 17, 2004 00:38 |
Voel met je mee Prachtig gedicht |
|
michris: | Zaterdag, juli 17, 2004 00:35 |
Lieve Erna, Zo rusteloos zoekend nog naar toen...en dolend dwalen...totdat je zover komt, dat jij je waagt in 't blanke wonder van de dag... liefs, michris |
|
Auteur: Erna Muermans | ||
Gecontroleerd door: benji | ||
Gepubliceerd op: 17 juli 2004 | ||
Thema's: |