Mijn plekkie 17-07-2004
Er is een plekje daar ben ik blij,
er is een plekje daar ben ik vrij
Het klinkt wat raar, maar het is kamp..
Elk afscheid is opnieuw een ramp.
Daar durf ik mezelf te zijn,
daar krijgen ze me echt niet klein.
Ik ben daar hetzelfde als iedereen,
er hangt geen depri sfeertje om mij heen.
Praten over problemen met lieve mensen,
wat kan ik nou nog meer wensen?!
De hele dag op het water, genieten van de zon
als ik daar nou eens blijven kon.....
Niet nadenken over de problemen in je leven,
wat ik daar voel, kan niet met woorden worden beschreven.
Liefde krijgen die je mist,
niet eens denken dat je je in de mensen vergist.
Geen ouders die geen fuck om je geven,
maar gewoon de tijd hebben van je leven.
Het einde van de week is altijd heel zwaar,
maar dit is mijn laatste jaar....
Na kamp zit het leven niet meer mee,
Huilend in je bed,met het gevoel van heimwee.
Alleen in oktober nog een reunie,
ik weer helemaal gelukkig als ik mijn friends weer zie.
Dan is het over met de pret...