De wind wordt heviger,
De zon verdwijnt achter donkere wolken,
De vogels kruipen stil in hun nestje,
De eerste druppel valt,
De tweede volgt,
En na een tijdje regent het.
In tijden van verdriet zeg ik dan
Dat de hemel met me mee treurt.
Ik tijden van blijdschap zeg ik dan
Dat de hemel weer maar eens ziet
Hoe een engel mij zo goed heeft opgevoed,
Me zo veel heeft bijgeleerd over het leven.
Maar dan lach ik en wend me tot de hemel en denk:
“Het was niet de engel die al het werk deed. Het was God die me de kans gaf om te leven, om vrienden te maken, om tijden van verdriet te kennen maar ook tijden van vreugde, om liefde te kennen, …”
Ik ben niet altijd even godsdienstig,
Maar ik ben God wel dankbaar
Dat ik die kans heb gekregen om te leven.