niemand om mee te praten
of om het mee te delen
soms graag even willen babbelen
net als zovelen
ik laat mijn woorden
maar opgesloten diep van binnen
er zitten zoveel woorden
die tesamen vormen hele zinnen
komt altijd op het verkeerde moment
mijn behoefte om te praten
juist op dat moment is er geen tijd
trachten ze hun eigen verdriet te verlaten
daarom stop ik het weg
en tover mijn lach naar voren
ik ga dan niemand
met mijn verhaal zitten storen
ik probeer maar wat te schrijven
om een beetje ruimte te maken
dit zal me toch ook wel wat helpen
om er een beetje uit te geraken..
20-07-2004
Irdana: | Dinsdag, juli 20, 2004 21:36 |
lieve keiko als je wilt praten denk dan even aan mij,ik zal er voor jou zijn.ik zal je geven een luisterend oor en je hoeft je voor mij echt niet te schamen hoor. alles wat je mij zal vertellen blijft een groot geheim,dus schaam je maar echt niet voor mij. liefs groetjes van mij Irdana je gedicht mooi verwoord |
|
fox_bert: | Dinsdag, juli 20, 2004 21:30 |
verstop jezelf niet achter je brede schouders, dat brengt alleen maar meer verdriet. kom voor jezelf op o.k laat maar horen wie je bent, want je mag er zijn!!!!! Bert |
|
bieke: | Dinsdag, juli 20, 2004 19:27 |
Had maar op me geroepen, ik stond gans de dag online, had vast wat willen praten met je hoor. Maar zeker niet opkroppen hé ! Liefs Bieke, |
|
westland: | Dinsdag, juli 20, 2004 18:42 |
heel mooi geschreven jans,je weet dat je altijd met ons kan praten.we proberen je daar altijd bij te helpen.je kan altijd terecht,als het niet regent morgen weer .kunnen we weer beppen met een bak koffie.je ouders | |
lovegirl: | Dinsdag, juli 20, 2004 17:43 |
ben het met maria eens ik zou ook graag met andere mensen willen praten en ook zeker met jou maar je moet je gevoel zeker laten gaan en niet weg stoppen hoor denken aan jou doe ik zeker wel dikke kus veel liefs lovegirl |
|
maria : | Dinsdag, juli 20, 2004 15:20 |
stop je gevoel nooit weg al is er soms geen luisterend oor het helpt dan om de woorden te geven aan het papier door weet ook dat er mensen zijn die in gedachte aan je denken je op momenten van stilte jouw warme kracht schenken troostknuffie en liefs, maria |
|
Auteur: keiko | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 20 juli 2004 | ||
Thema's: |