'k weet ook niet welke ster
tot een zwart gat inplofte
of welke planeet in exil of peril stond
toen je me belde zondagavond vijf voor acht,
pa, 'k heb een ongeval gehad ...,
't ziekenhuis potdicht, dan maar via de spoed,
in 't bedompen wachtkamertje bang afwachten,
hoe erg zou het zijn, ruggegraat gekraakt ?
(net afgestudeerd, toekomst naar de knoppen ?)
hoeveel weken, maanden platte rust,
revalidatie, bedpan, pisbuis,
kriepejan en zagevent in je huis ...
een dienstdoende groene kiel aanklampen
die op foto's en analyses wacht
en verder ook niets kan verklaren,
moet je nu schietgebedjes binnenmonds prevelen
om de zenuwen te kalmeren,
of dure geloften maken,
van ...'k ga voor de rest van mijn dagen,
mijn leven beteren, vroom en kuis wezen,
(maar nu nog niet, wacht nog even),
't gezicht vertrokken van de angst
wit als een beddelaken van de shock,
nu lig je daar lamlendig als een vod,
(de kopzorgen zijn voor een ander bestemd),
zenuwpees, zorgenkind, windekind,
'k zou je graag uit pure onmacht de levieten lezen,
dat komt ervan, geen zeggen aan ...
maar goede raad paste nooit in jouw kraam,
een wasknijper met een snoer,
verbonden aan een monitor, biep, biep,
een hartje blinkt, een gebroken curve,
rara, begrijpe wie dat kan,
(of bedoeld om de lijdenden de nachtrust te bederven)
nu moet je even flink zijn jongen,
als met die gebroken kinderneus, weet je nog ?
't bloed gutste over mijn handen in de afwasbak,
je gilde als een gekeeld zwijn,
('t vakantiebeeld schiet me door 't hoofd)
pa, blijf nog even als je wilt,
't was nog net geen traan van die macho bek,
nu zou 'k een moord begaan voor een sigaret,
wanneer mag 'k aub naar huis ?
(om te saffen en paffen, jazeker,
tot een gat in de nacht voor de buis)
pa dit, pa dat, straks terug moeketjes kakkernest,
familie, vrienden en 't keppetje aan je bed,
't vogelke begint ineens heel anders te piepen
nu de vleugeltjes zijn kortgewiekt,
en op die wolkenloze augustusdag onder de zwarte maan,
wist 'k ineens als in een flits,
dit is mijn zoon, 't is wel geen kind meer,
maar 't verstand komt niet voor de jaren,
'k moet allicht beter op je tellen letten.
( voor mijn zoon Maarten )