The yellow house
Lichte hemelse tonen
voeren me mee
naar een oase van stilte
waar muren warm geel
me woordenloos
omarmen
een hart
dat weer naar binnenkeert
en open
wil verwarmen
een wereld
die het vroeger
contempleert
Erna
wijnand....: | Dinsdag, juli 27, 2004 17:54 |
Prachtig stukje poëzie je neemt de lezer mee in het gedicht | |
Vinkje: | Dinsdag, juli 27, 2004 13:58 |
Je gedicht nam me mee, ik werd werkelijk weggezogen uit het nu. Prachtig geschreven. Liefs, |
|
peterpan: | Dinsdag, juli 27, 2004 13:27 |
hoe jij de woorden gebruikt en tot zo'n geheel plaats, doet me weer verbazen iedere keer, moooooooiii, contempleren, mooiiiiiii. Die moet ik onthouden ;) Mevrouw Muermans, die Belgische dame weten jullie wel ;)) mooooiiiiii |
|
nifter-a-go-go: | Dinsdag, juli 27, 2004 11:13 |
contempleert... goh.. mooi!! | |
Henk Knibbeler: | Dinsdag, juli 27, 2004 10:58 |
Erna, een mooi gedicht, terug naar het vrome leven of een hang naar het oneindige? ( contemplatie zal wel velen verrassen denk ik!) liefs, Henk. |
|
jazzzz: | Dinsdag, juli 27, 2004 10:05 |
prachtig! liefs, |
|
Oorlam: | Dinsdag, juli 27, 2004 10:03 |
wow, het huis waar ik in opgroeide noemde ik Het Grote Huis | |
Summer Tea: | Dinsdag, juli 27, 2004 09:52 |
My kind of Poem! Prachtig erna! liefs , |
|
Auteur: Erna Muermans | ||
Gecontroleerd door: Frummel | ||
Gepubliceerd op: 27 juli 2004 | ||
Thema's: |