voor de vrouw in jou
waarom vlucht je
voor de vrouw in jou
ontloop je koesterende blikken
omdat de heimelijke vragen
je op dit moment niet schikken
na het jarenlange stikken
in verdragen van elkaar
complimenten en geschenken
hadden slechts een doel
ze waren niet voor jou
bezit werd je, zijn vrouw
geen oog meer voor je eigenheid
het kleine leven onder zijn gelijk
je bent herboren in het licht
dat ogen richt op zachte kanten
open je en laat je vrouwzijn
bloeien schoonheid is geen
droom je mag nu eindelijk
vanuit jezelf gaan groeien
wil melker
28/07/2004
jackie53: | Vrijdag, juli 30, 2004 19:03 |
Wat een prachtig gedicht Wil!!!!! | |
margot: | Vrijdag, juli 30, 2004 16:51 |
slik,raak wil... liefs,margot |
|
Paul de Bruyn: | Woensdag, juli 28, 2004 14:22 |
... Dromend op woorden... Zie haar 't leven leren kennen...Niemand die haar tegenhoudt...dit is wat zij zelf moet doen liefs Paul |
|
will hanssen: | Woensdag, juli 28, 2004 13:52 |
Weer super mooi geschreven Wil! Prachtig. Liefs, Will |
|
*anneke*: | Woensdag, juli 28, 2004 11:37 |
wat zegt het kind in haar hier van...? Mooi, liefs, namasté, An |
|
pluisje: | Woensdag, juli 28, 2004 10:44 |
zoekend naar grenzen tussen,morale grenzen en sjanzen | |
Annemieke van der Ven: | Woensdag, juli 28, 2004 09:56 |
De vlucht ten einde... Onluikt een vrouw... Levenslustig, liefdevol, rustig... In balans... Zo voel ik me vrouw... X Annemieke |
|
Henk Knibbeler: | Woensdag, juli 28, 2004 09:11 |
Wil, ik lees je vandaag eens hier, wat rustiger! Een gedicht wat rust uitstraalt maar ook een boodschap, goed verpakt. mooi deze, fijne zonnige dag, HenkK |
|
Raira: | Woensdag, juli 28, 2004 09:08 |
woorden met warmte woorden die hoop doen leven woorden zo toekomstgericht woorden die het verleden langzaamaan dicht Alleen jij kunt dit zo mooi ver(woorden) Elke keer weer lees ik je woorden met een glimlach en soms met een traan omdat jij woorden dieper laat gaan liefs Raira |
|
Hermans Dirk: | Woensdag, juli 28, 2004 08:17 |
mooi neergezet | |
*** Lanaatje37***: | Woensdag, juli 28, 2004 07:57 |
je kan je eenzaam voelen...geisoleerd... maar het gedicht vind ik positief eindigen... het mag.. het kan... liefs, Lia |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: Pieps | ||
Gepubliceerd op: 28 juli 2004 | ||
Thema's: |