Ik zit nu even te denken
over hoe ik toch kan schrijven
wat ik lief en ook wie
zonder dat er wensen blijvenVoor mij zo klaar, voor jou zo vaag
woorden met een klein gebaar
het is niet altijd zo eenduidig
soms wens ik, wist ik het maarHet gevoel dat zich meester maakt
als we zo maar even tijd delen
dat voelt als heel vertrouwd en fijn
en ben je die unieke van velenJij zorgt dat mijn lach weerkaatst
op oogleden die jezelf in de spiegel ziet
de vrijheid in doen en laten, het genieten
want bezitten wil ik je toch nietMijn handen strekken zich wel eens uit
om gewoon je te willen voelen, te raken
het samenzijn te bestempelen met een zoen
en soms midden op de dag onder een lakenDus denk ik zo toch maar even
waarvan ik geniet en wat ik voel
recht uit mijn hart, zo rood als bloed
zo zittend op mijn kleine stoelEen warm gevoel als ik aan je denk
beschermend met liefde en vriendschap
die gedachte zorgt dat ik ook goed slaap
misschien is dit wel de juiste boodschap...
Elizabethh: | Donderdag, juli 29, 2004 13:06 |
Mooi gedicht. |
|
Hermans Dirk: | Donderdag, juli 29, 2004 10:49 |
mooi | |
pluisje: | Donderdag, juli 29, 2004 10:33 |
een appel,...en een a,a,tjuh aub ohh andere boodschap heb je toiletpapier | |
Auteur: Jasper de Jong | ||
Gecontroleerd door: Frummel | ||
Gepubliceerd op: 29 juli 2004 | ||
Thema's: |