in de schemering
van de avond
loop je door de straten
je zie wat in de verte
maar weet niet wat
twijfelend sta je stil
zal je verder lopen
of terug gaan keren
naar waar je was
de weg terug is lang
maar de verte
maakt je bang
onzekerheid neemt bezit
je buigt je hoofd
dan maak je een pas
je strekt je rug en heft het hoofd
dan is het beeld
wat daar net nog was verdwenen
langzaam loop je verder
zelfs door de nacht
op weg naar een nieuwe dag
weer heb je een stap genomen
weer ben je een stapje verder
hoe klein hij ook was
christa
**fleying mind**: | Vrijdag, juli 30, 2004 21:40 |
wou dat ik nieuwe stappen durfde te zetten:) lief geschreven.. erg dapper ook:) liefs |
|
Boudaatje: | Vrijdag, juli 30, 2004 20:21 |
ah maar wat is een stap zetten moeilijk ;-) mooi geschreven! knuffel |
|
Hermans Dirk: | Vrijdag, juli 30, 2004 01:07 |
heel mooi | |
Raira: | Vrijdag, juli 30, 2004 00:41 |
Een heel mooi gedicht en lekker om te lezen en iedere stap levert weer een nieuwe stap op liefs raira |
|
wijnand....: | Vrijdag, juli 30, 2004 00:21 |
ieder stap is er een vooruit mits je geen verkeerde stap neemt al kan achteruitgang soms ook vooruitgang zijn Diep gedicht |
|
MayadeBij: | Vrijdag, juli 30, 2004 00:15 |
Dat is wel het meest hoopvolle scenario inderdaad. Maar je bent Lief, dus voor deze keer mag het ;) kus. | |
Auteur: christina | ||
Gecontroleerd door: benji | ||
Gepubliceerd op: 30 juli 2004 | ||
Thema's: |