Spiegel
Een helder ogenblik,
een onbewaakt moment.
Ze houdt haar handen stil,
omdat haar hoofd niet rusten wil,
ze heeft zichzelf herkend.
Verlamd door wat ze ziet,
wat binnenin haar leeft.
Teveel wat onverwerkt
-hààr heeft het nog niet gesterkt-
de kleuren aan haar dagen geeft.
Slechts enkele momenten,
niet langer dan een tel.
Ze keert zich nogmaals af.
Al graaft ze zo haar eigen graf:
ze twijfelt niet, ze weet het wel.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Evenstar21 | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 30 juli 2004 | ||
| Thema's: | ||