de warmte van de zon brand in mijn huid,
ze verwarmt mijn hart, waar zoveel verdriet schuilt...
Het is een litteken voor het leven,
de zon kan ze een klein beetje strelen...
omringt door een paar dierbare mensen,
verwend door hun straaltje warmte...
de kleine dingen van het leven leer je pas kennen,
als zulke eenvoudige strelingen je hart gaan verwennen...
de weg van het verdriet is lang en doet pijn,
toch wil ik maar één ding, een klein beetje gelukkig zijn...
altijd weer een geldige reden,
de zin om verder te gaan in dit leven...