Parijs, Arc de Triomph
Een boog, een monument.
Daaraan geplakt de dood.
Laarzen, zwaarden, kruit
dat de overwinning bood.
Van een dode onbekende strijder
is de eeuwige vlam getuigenis.
De gloed is heftig in beweging.
Voelt zij, alsof de strijd nog is?
Inbeelding, maar toch…
De boog lijkt gespannen te staan.
De zon staat juichend aan de hemel.
Het verkeer raast af en aan.
Toeristen op en onder de Arc
de wereld schouder aan schouder.
De achtergrond is bekend.
Gedachten worden ouder.
Een ieder staat zich te vergapen.
Naar de vlam wijst een kind.
Een lange kus van twee verliefden.
Een nieuwe dag begint.
willem
wijnand.: | Zondag, augustus 01, 2004 13:33 |
Meesterlijk | |
will hanssen: | Zondag, augustus 01, 2004 11:25 |
Prachtig ook dit gedicht weer Willem......het laat me weer even in Parijs zijn.....al is het dan in gedachten....dank je wel! Liefs, Will |
|
Paul de Bruyn: | Zondag, augustus 01, 2004 09:20 |
Onder de Arc de zon zien opkomen...Heerlijk! Enne, wat dat beeld betreft: In oorlogen zijn 't altijd de soldaten die hun leven geven, die vechten, 't zijn nooit de veldheren( die dan wel worden herinnert...) Mooi! liefs Paul |
|
Annemieke van der Ven: | Zondag, augustus 01, 2004 08:31 |
Parijs, een stad door velen geroemd en bemind, maar voor mij niet echt de stad waar ik me goed voel of m'n rust vind... X Annemieke |
|
*** Lanaatje37***: | Zondag, augustus 01, 2004 08:24 |
ik denk dat jij nog wel een keer terug gaat naar die romantische stad.. heb je de Eifeltoren nog beklommen?... liefs, Lia |
|
Auteur: lommert | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 01 augustus 2004 | ||
Thema's: |