Bezorgdheid in ogen las
uitdagingen te over
ontdekken
de verte lonkte
naar haar uitstrekken
Het eten koud, de dag leek lang
Te kort voor jongensdromen
De dag al oud, moest voor mij nog komen
En eenmaal thuis, bezorgdheid in haar ogen las
Waar avontuur nog puur was
En jij doodsangsten uitstond
Ik luisterde bijna oprecht
Een dagelijks gevecht
die ons allebei opwond
Je wilde altijd zijn een deken
En achteraf hebben wij gelachen
en met weemoed terug gekeken.
willem
jloriem: | Vrijdag, december 24, 2004 15:14 |
aaaaaaaaaaaahaahahahahahahahahahha echt grappig en lelijk zoals u | |
Annemieke van der Ven: | Maandag, augustus 09, 2004 18:09 |
Heel lief gedicht, voor moeders zo herkenbaar... X Annemieke |
|
Auteur: lommert | ||
Gecontroleerd door: Frummel | ||
Gepubliceerd op: 09 augustus 2004 | ||
Thema's: |