Langzaam en vermoeid stap je door
Je voeten maken het geluid van een tikkende klok
Een klok die niet meer is zoals hij behoort te zijn
Als Klokslagen die aan het verdwijnen zijn
Ooit was je krachtig en sterk
Nu neemt zelfs de wind je mee
Schuifelend vervolg je je weg
Alhoewel ik me afvraag,
Of je de weg nog wel kent
Nadenkend over jouw leven
Trekt een man mijn aandacht
Hulpeloos voor zich uitstarend
Het verleden met zich meedragend
Hij trilt en bibberd wat
Zijn ogen op oneindig
Wat ik zie is woede en vuur
Een lang verloren uur
Het zet me aan het denken
Soms heb je andere klokken nodig
Om je eigen slagen te horen en te zien
Er wat van te leren , bovendien
Dus ook ik begon wat te lopen
Zachtjes, zodat ik mijn slagen goed kon horen
Ze zijn niet meer zoals ze ooit waren
Ik mag me nu in volwassenheid wanen
Seconden,minuten en uren zijn voorbij geslagen
Het overkomt ons allemaal
Soms zetten we onze klokken even terug
Soms doen we dat zelf, soms komt het door een ander
Zodat we dingen leren en begrijpen,wat is er veel verandert!
Vandaag zette ik de mijne even terug
Het is gegaan zoals het heeft moeten gaan
De juiste beslissing heb ik toch echt genomen
Soms was dat moeilijk te zien
Omdat twijfels soms heldere zichten verwonden
Mijn klok , heeft te lang stil gestaan
Het is tijd om weer verder te gaan
Nieuwe slagen tikken nu door mij heen
En dit keer zijn die nieuwe slagen vertrouwd en gemeend
* soms is het goed even je klok terug te zetten,soms zelfs om het even wat vooruit te zetten..ook het horen en zien van anderen kan wat doen....zo heb ik vandaag maar weer gemerkt*