het was als een sprookje begonnen,
ik had zijn liefde gewonnen.
aan het kampvuur zaten we gezellig bij elkaar,
net alsof we alleen op de wereld waren,
wij alleen... een prachtig paar.
samen naar de donkere lucht kijken, en sterren tellen
elkaar toffe verhalen uit onze jeugd vertellen.
om ter langste in elkaars ogen staren,
samen met 2 op roze wolkjes varen.
en dan stelde hij die ene vraag,
waarp ik antwoorde:"oooh, j. heel graag."
maar nu vraag ik me afof hij me vergeten is,
en ik heb het gevoel dat ik hem heel erg mis.
hopelijk zie ik hem toch nog terug.
of laat hij nog iets van zich horen,
want ik dacht: wij zijn voor elkaar geboren.
het was liefde... op het eerste gezicht
...