Zo moet weer is wat kwijt
weet niet wat
maar vast zat
het leven op een vlinderpad
het leven zonder doel
leven en genieten op gevoel
regen laten lachen
zon zien huilen
waar moet men schuilen
maar het gras word dor
kracht van de zon
het gras er onderdoor
de regen
mensen verliezen hun huizen
het gras weer een beetje blij
kikker springt
maar dat ter zij
zo vervolg ik mijn leven
kan geen hoop of toekomst geven
ben in afwachting van tijd
leuken dingen raakt iemand als ik snel kwijt
maar onzekerheid kan ik het niet meer noemen
noem het maar standaard tijd
leven zonder zon regen hoop kracht en onzekerheid
brengen niet de werkelijkheid
p.s.
dit gedicht is niet op mijn toekomst gericht ben namelijk nog nooit zo gelukkig geweest als nu
(dank je wel engeltje van me)