Verdriet
Verdriet verdrinkt mijn ogen,
benat mijn droef gezicht
Ik ween uit mededogen
Verlicht mijn smart met dit gedicht
Bloed zijn de tranen die ik ween
In deze niet te vatten pijn
Mijn smart draag ik toch heel alleen
Zo was het steeds, zo zal het altijd zijn
Verdriet om mensen
Om gebeurtenissen
Om spijt en onvervulde wensen
Om wat wij moeten missen
Ik geef de wind mijn tranen mee
die ik in alle levens ooit moest wenen
Hij mag ze storten in de tranenzee
'k Laat liefde troost verlenen.
**********
sunset 21-08-2004
**********
Nathan: | Maandag, augustus 23, 2004 00:02 |
En alweer een heel erg mooi geschreven gedicht! Ik vind hem super! Liefs, Nathan |
|
Raira: | Zondag, augustus 22, 2004 23:20 |
erg mooi gedicht, vooral de laatste strofe spreekt me heel erg aan liefs raira |
|
scorpio-nb: | Zondag, augustus 22, 2004 20:37 |
knuffel en kus. liefs scorpio |
|
melissa18: | Zondag, augustus 22, 2004 15:45 |
het kan goed zijn je verdriet te laten gaan om daarna weer wat sterker in het leven te staan liefs, melissa |
|
Gonny: | Zondag, augustus 22, 2004 13:48 |
soms is het niet fout je eventjes te laten gaan met wat tranen die dan op je gezicht komen te staan maar ga er niet te lang mee door laat je snel troosten........... en daar leent de liefde zich weer voor. Heel mooi gedicht Knuffel en kuss Liefs Gonny |
|
Maranwë: | Zondag, augustus 22, 2004 12:49 |
*Stilte* Egt een geweldig gedicht... *Veegt je traantjes weg en toverd een lach op je gezicht* Tranen zijn niet altijd slecht maar te lang om iets huilen wel... Kijk naar voren niet naar achter... en blijf vechten dan kom je er wel... Liefs & Knuf Maranwë |
|
Hermans Dirk: | Zondag, augustus 22, 2004 10:30 |
een gedicht met sterkte en krachtige inhoud | |
Annemieke van der Ven: | Zondag, augustus 22, 2004 09:36 |
Lieve groet van mij... Hopenlijk maakt hij je weer wat blij... X Annemieke |
|
Auteur: sunset | ||
Gecontroleerd door: ;o)x | ||
Gepubliceerd op: 22 augustus 2004 | ||
Thema's: |