Stille liefde
Je bracht me zwijgzaamheid
en voldoening in het dromen;
gezelschap in eenzaamheid
waarover mijn gedachten stromen.
Ik fluister je niet langzaam toe,
maar denk zonder uit te spreken
mijn kleine woorden naar je toe
om zo het geheim niet te doorbreken.
Elke voetstap draagt jouw naam;
alleen de grond weet ervan af,
omdat zij zwijgt over deze dingen
en jou en mij niet verraadt, achteraf.
Alleen de stille nacht kent mijn dromen,
want de drukke dag zal nooit begrijpen
hoe licht in duisternis ontstaat
van mijn dromen, die zo aangrijpen.
Weet, mijn liefste, dat ik jou nooit
zal overdragen aan zinloze zinnen
of kwade tongen van jaloerse mensen,
die niet weten hoe het is te beminnen..
will hanssen: | Dinsdag, augustus 24, 2004 19:02 |
Wat een prachtig gedicht is dit! zeer ontroerend en liefdevol geschreven. graag gelezen. Liefs, Will |
|
fragolino: | Dinsdag, augustus 24, 2004 17:43 |
zeer mooi gedicht prachtig gedaaan greetz fragolino | |
fragolino: | Dinsdag, augustus 24, 2004 17:42 |
Auteur: BebeK | ||
Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
Gepubliceerd op: 24 augustus 2004 | ||
Thema's: |