in ongenezelijke rouw
ik zie het mes
de gaten in mijn lijf
het isotopentijdverdrijf
dat cellen lam slaat
door ze te bestralen
de gezonde zullen
het wel halen de rest
gaat dood verkleurt van
rood naar grijs en grauw
in ongenezelijke rouw
ik ben geen wandelende bom
die barst na de halveringstijd
de geiger blijft in veilig tikken
het leven geeft me nog respijt
kan me nu echt niet laten stikken
wil melker
07/09/2004
michris: | Dinsdag, september 07, 2004 23:25 |
Lieve Wil, Gelezen vol ontroering, het is nog veel te vroeg, ik blijf wel een beetje bij je voor wat steun... liefs, michris |
|
Godvader: | Dinsdag, september 07, 2004 16:02 |
Ik begin een vermoeden te krijgen dat zelfmoordgedichten de overhand krijgen op deze site, de positieve kant hiervan is dat hierover gesproken in reacties en dat daardoor mensen weer moed hieruit kunnen putten, deze site heeft echt invloed op deze issues en dat is pure klasse....en even persoonlijk tot dit gedicht: mooie vergelijkingen en opbouw...blijf reacties geven mensen, het helpt echt, als new guy heb ik dat al gauw begrepen | |
*anneke*: | Dinsdag, september 07, 2004 08:39 |
Door mijn werk kom ik dit proces/ziekte helaas regelmatig tegen. Beklemmend beschreven. liefs, namasté, An |
|
herbymini: | Dinsdag, september 07, 2004 08:35 |
zow, wat een zware lading zit er in dit gedicht. Maar zoals altijd wel weer prachtig geschreven. Liefs herbymini |
|
*~~~GlitterGirly~~~*: | Dinsdag, september 07, 2004 08:33 |
hier ben ik dus echt helemal stil van wil.... heel knap geschreven... liefs en xxx |
|
Gedichten-meisje: | Dinsdag, september 07, 2004 08:10 |
wauuuuuwwww mooi geschreven !! kusje Sanne |
|
Fri..: | Dinsdag, september 07, 2004 07:46 |
ik ben er stil van, prachtig neergezet.. Liefs, Fri.. |
|
maria : | Dinsdag, september 07, 2004 07:07 |
......... hoop en vertrouw liefs, maria |
|
Diane: | Dinsdag, september 07, 2004 06:34 |
Nee moed houden wil. We hebben allemaal een doel in ons leven. Liefs Diane | |
*** Lanaatje38***: | Dinsdag, september 07, 2004 06:20 |
een ziekte zo gemeen.... overigens mooi onder woorden gebracht door jou.. liefs, Lia |
|
Raira: | Dinsdag, september 07, 2004 06:12 |
Oke fictie... maar het lijkt als waarheid beschreven en diegene die dit wel echt meemaakt kan ik alleen maar heel veel sterkte wensen en het leven laat niemand stikken die geeft altijd precies waar iemand "onbewust" om vraagt....... een erg heftig gedicht liefs raira |
|
christina: | Dinsdag, september 07, 2004 05:59 |
.... aangrijpend en heel angstig wat heel begrijpelijk is liefs christa |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 07 september 2004 | ||
Thema's: |