Een te oud geworden danstoneel
Bezongen met valse noten
Heeft zo lang tot masker gedient
Maar kan mijn hart niet langer begroten
Ik gooi mijn dagen weg
En begin met nieuwe kansen
Inplaats van zwaar bergbeklimmend
Zal ik de verse aarde bedansen
Heb van mijn tranen de zee gemaakt
Van mijn lichaam het land
Met slechts liefde als verhalen
Haat smeet ik aan de kant
Bracht de waarheid naar ontstuiming
En gaf mijn hart het leven terug
Fluister het licht tegemoet
Met schaduwen enkel in mijn rug
Ik ben weer teruggeboren
Toen mijn nieuwe wereld begon
Gevoelig rakend de zachte handen
Van een kind, stralend naar de zon
Wicked Soul: | Vrijdag, september 17, 2004 17:35 |
:)JAAAAAAAAAAAAAAA! SUPERGEDICHT! PRACHTIG, zo hoopvol, zo geweldig geschreven. :) Warm embrace, -Lien.- |
|
Luijkx: | Zondag, september 12, 2004 13:26 |
Wauw!! Echt een prachtig gedicht en zo ontzettend positief! Heerlijk :) Liefs, Laura |
|
lommert: | Zondag, september 12, 2004 11:30 |
begin met nieuwe kansen...wat een prachtig gedicht..met grote bewondering gelezen..ja je kunt opnieuw geboren worden...nieuwe start willem |
|
Raira: | Zondag, september 12, 2004 09:08 |
mooi mooi mooi, je gedicht, maar zeker de positieve verandering van je leven heerlijk gedicht voor de zondagmorgen liefs raira |
|
~*Woepiej*~: | Zondag, september 12, 2004 08:20 |
WAUW !! | |
Auteur: Mysticelfje | ||
Gecontroleerd door: Frummel | ||
Gepubliceerd op: 12 september 2004 | ||
Thema's: |