Daar zat ze dan, in haar eentje
Nog steeds bang alleen
Toen ineens vanuit het water
Een zachte stem verscheen
'Klein meisje, rustig maar'
'Vertrouw maar op je hart'
'Dan zul je spoedig al begrijpen'
'Je nieuwe leven is gestart'
Ze hoorde de stem niet met haar lichaam
Maar haar ziel vertaalde het geluid
En met hernieuwde glimlach
Stapte ze haar tranen uit
Ze liep krachtig verder
Maar merkte net te laat
Dat zelfs in een wereld van magie
Goed niet altijd het kwade verslaat
Boven haar stond het wezen
Met haat en woede vervult
Maar ze blijft stevig staan
Tot ware gedaantes worden onthuld
Ze valt flauw, niet van angst
Maar van herinnering aan een eerder moment
Want in het gezicht van deze vrouw
Heeft ze het gezicht van haar reflectie herkent
In stilte wordt ze meegenomen
Onder de maan die haar zacht verlicht
Maar achter haar volgen eenhoorns en elfjes
Veilig op afstand, net uit zicht..
| Wicked Soul: | Vrijdag, september 17, 2004 18:30 |
| JA! MEER!!! We want more! We want more! We want more! :D ;) Schitterend! Liefs, -Lien.- |
|
| de nifter: | Dinsdag, september 14, 2004 08:11 |
| cool! dit is wel in mijn straatje. komt er nog een volgend deel? | |
| Luijkx: | Dinsdag, september 14, 2004 07:03 |
| Heel graag gelezen, prachtig! Liefs, Laura |
|
| Raira: | Maandag, september 13, 2004 23:38 |
| en weer met veel gemoegen je gedicht gelezen prachtig liefs raira |
|
| Auteur: Mysticelfje |  
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 13 september 2004 | ||
| Thema's: | ||