Enkel een rimpeling
Nooit nog zal ik je laten,
loop met je mee, van wieg tot graf
en weer terug tot bij de bron
Ik hunker naar wat jij niet gaf
en naar de liefdeszee, die ligt verlaten
omdat jij zonder liefde kon
Jij bent en was op aarde
mijn alter ego, maatje, toeverlaat
Toch kuste jij mij geen vaarwel
Of werd de liefde haat?
(Ook een gevoel, maar wel van andere waarde)
Dat zien we later wel
De wind zingt zacht een lied
Over hoe wij ons gekend
En aan de hemel straalt een regenboog
die met haar kleuren mij verwent
als troost voor een verdriet
Mijn ogen blijven woestijndroog
En toch, nooit nog zal ik je haten
leef met je mee, van wieg tot graf
en weer terug, tot in dat andere oord
Waar jij misschien dan vindt wat jij nooit gaf
Ik keer weer naar de liefdeszee die ik verlaten
Wat blijft is slechts een rimpeling die 't oppervlak verstoort.
**********
sunset 14-09-2004
**********
scorpio-nb: | Woensdag, september 15, 2004 20:33 |
hoorde toevallig vandaag dat de lucht binnen in de regenboog altijd lichter is dan er buiten. Wens, dat jouw (mee)lopen aan de heldere zijde mag zijn, zodat je het duistere niet hoeft/moet betreden. liefs scorpio |
|
de nifter: | Woensdag, september 15, 2004 09:04 |
wow, ontzettend mooi. maar dan ook ontzettend!!! | |
Godvader: | Dinsdag, september 14, 2004 23:52 |
wat een climax zit er in dit gedicht, ben zo blij dat ik deze gelezen heb van jou...mooiste die ik heb gelezen vandaag, weet niet wrom ik dat zo zeg, kan aan mijn gemoedstoestand liggen...kheb er verder geen woorden voor | |
shelob: | Dinsdag, september 14, 2004 23:07 |
Woordenloos, dit is prachtig geschreven! | |
***Zij***: | Dinsdag, september 14, 2004 22:44 |
mooi! | |
Raira: | Dinsdag, september 14, 2004 20:13 |
ik applaudiseer vandaag maar gewoon, want ik kan hier geen gewone standaard opmerking bij verzinnen liefs raira |
|
Miss Rolzoen: | Dinsdag, september 14, 2004 20:02 |
Zeer mooi verwoord! Liefs |
|
Auteur: sunset | ||
Gecontroleerd door: artemis | ||
Gepubliceerd op: 14 september 2004 | ||
Thema's: |