Ben weer onderweg naar een klus ergens in het land,
Wat is er toch met me aan de hand ?
Ik zit de hele tijd te denken en te malen,
Aan al onze gesprekken en levensverhalen.
We hebben beide zoveel meegemaakt en geleden,
We zitten best nog met ons verleden.
Zoals ik al mailde zijn al mijn muren dankzij jou verdwenen,
Maar ik voel me nu wel naakt en kwetsbaar sinds jij in mijn leven bent verschenen.
Ik ben ook bang je te verliezen door de liefde waaronder ik je bedelf,
En dat jij dit nog niet helemaal aankan voor jezelf.
Toen ik je net nog even sprak en jij vertelde over je valpartij,
Voelde ik me schuldig en dacht meteen, kwam het door mij ?
Toch weet ik in mijn hart dat het goed zit tussen ons twee,
Maar soms krijgt het verleden weer grip op mij en trekt me een stukje naar benee,
Maar toen ik je voicemail kreeg vannacht,
En daarna de zon zag opkomen terwijl ik aan je dacht,
Werd ik door je stem weer naar de top van de wereld gebracht.
Nu ik vele uren later de zon weer onder zie gaan,
Wil ik je laten weten dat ik mij een beetje schaam.
Niet voor mijn emoties, gevoelens, gedachten en dromen
Maar voor het feit dat ik nog geen dagje zonder je stem door kan komen.
Wanneer we elkaar straks spreken en ik je dit voor zal lezen,
Dan hoop ik dat ik mijn liefde voor jou heb bewezen.
08-06-2001