een zinkend schip
trekt je mee
daar waar alles rustig is
in de diepe stille zee
de wind verraad de stilte
verraad de plaats
waar je geen oplossing vind
problemen kan je niet verdrinken
waaien niet zomaar mee
met de kalmte van de wind
herinneringen blijven komen
je kan ze niet verstoppen in je fles
maak aan de drank een einde
zie het als een levensles
de fles houd je gezeldschap
t is je beste vriend, en hij is er altijd
niets van dit is realistish
je raakt alleen maar alles kwijt
een zinkend schip
trekt je mee naar de bodem van de zee
waar je ook verdrinkt
je neemt een ander met je mee...
benitatje: | Dinsdag, september 21, 2004 14:31 |
heel mooi beschreven... problemen moet je inderdaad niet wegstoppen want dan komen ze een volgende keer 3 keer zo hard aan... |
|
fox_bert: | Dinsdag, september 21, 2004 13:27 |
jeet je ben er stil van zeg, echt een van je betere digsels. en de inhoud is helemaal waar, alleen is het wel eens lekker om een pilsje te pakken, maar met grenzen. liefs Bert |
|
sunset: | Dinsdag, september 21, 2004 10:25 |
Schitterend het idee achter dit gedicht verwoord. Liefs / sunset |
|
Auteur: m.s | ||
Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
Gepubliceerd op: 21 september 2004 | ||
Thema's: |