Had iemand mij kunnen vertellen,
hoe moeilijk het leven kan zijn.
Hoeveel pijn en verdriet,
er in mijn leven zou komen.
Had iemand mij kunnen vertellen,
dat er miljoenen tranen,
uit mijn ogen zouden komen.
Had iemand mij kunnen vertellen,
dat de mensen die je het meest vertrouwt,
je juist het meest pijn doen.
Had iemand mij kunnen vertellen,
hoe zwaar het is om volwassen te worden.
Had gewoon één persoon,
mij kunnen vertellen,
dat ondanks de donkere tijden,
ondanks de tranen en verdriet,
de zon wel weer zal schijnen.
Had gewoon één persoon,
mij kunnen vertellen,
dat alles vanzelf wel weer,
op z'n pootjes terecht komt.
Had gewoon één persoon,
mij kunnen vertellen,
dat ik moest blijven geloven,
in de goede tijden,
die vanzelf toch wel weer komen.
Als gewoon één persoon,
dat mij vroeger had gezegt,
had ik meer kleur gezien,
in mijn grijze leven.
Als gewoon één persoon,
dat mij vroeger had gezegt,
had ik meer kunnen genieten,
in mijn sombere leven.
Als gewoon één persoon,
dat mij vroeger had gezegt,
had ik meer kunnen genieten,
van de kleine dingen om mij heen.
sunset: | Maandag, september 27, 2004 12:16 |
En toch liggen de antwoorden in jezelf. Mooi verwoord. Liefs / sunset PS: 'Had gezegd' is toch echt met een 'd'. |
|
Auteur: syllieme | ||
Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
Gepubliceerd op: 27 september 2004 | ||
Thema's: |