Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
stigma
buigen buigen
totdat ik breek
met donderend geweld in twee
tot barstens toe
tot eenvoud
tot een dood wezen
liggend dood te wezen
buigen zuigen
proberen te leven
stemmen te negeren
ga ik door
maar voel ik langzaam
alles wegebben
alsof ik hier buiten sta
teruggezogen
het gat in
verdomme
Reacties op dit gedicht
m-niki vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
butterfly
:
Zondag, augustus 05, 2001 15:16
ik snap wat je hiermee bedoeld en ik kan me er helemaal in vinden. Onwijs mooi beschreven, echt waar. Lieverd, kop op!!
Over dit gedicht
Auteur:
m-niki
Gecontroleerd door:
Gepubliceerd op:
13 juni 2001
Thema's:
[IK]
[Eenzaamheid]
[Dood]