Het voelt zo leeg
even niets te geven
dagen verglijden langzaam
zonder dat je weet te stralen
deuren worden er gesloten
verdriet verscheurt de hoop
het voelt leeg vanbinnen
woorden zij niet te vinden
en met ogen die kijken
en lippen die zwijgen
lijkt het een labyrint
op zoek naar evenwicht.
Roger Bamps: | Vrijdag, oktober 01, 2004 12:35 |
Weer een heel mooi gedichtje van Bieke. Chapeau ! Liefs, Roger. |
|
lommert: | Donderdag, september 30, 2004 22:38 |
hoezo niet te geven? te denken zeker..en altijd schijnen? liefs xxx willem |
|
Auteur: Bieke | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 30 september 2004 | ||
Thema's: |