Bij kaarslicht (weekgedicht)
Bij kaarslicht
Bij kaarslicht, dansen schimmen
in eenzaamheid wakkeren de vlammen aan
jegens gevoelens zo fel.
Koude stromen omringen het licht
aureolen zweven hoog
angstige klanken klinken vlug
rake klappen vallen
schaduwenschouwspel van de nacht
leeft onder verdriet voort
innemende golven angst nemen over
crisis in je hoofd neemt toe
hollen gedachten je voorbij
tot het kaarslicht dooft…de rust is weergekeerd…
Bij kaarslicht, dansen schimmen
in eenzaamheid wakkeren de vlammen aan
jegens gevoelens zo fel.
Koude stromen omringen het licht
aureolen zweven hoog
angstige klanken klinken vlug
rake klappen vallen
schaduwenschouwspel van de nacht
leeft onder verdriet voort
innemende golven angst nemen over
crisis in je hoofd neemt toe
hollen gedachten je voorbij
tot het kaarslicht dooft…de rust is weergekeerd…
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Monique de Boer | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 03 oktober 2004 | ||
| Thema's: | ||