Misschien wel iets,
Misschien wel diep van binnen,
Misschien wel niets
Misschien kan jij mijn hart niet meer beminnen.
Ik zwijg als het graf,
Gevoelens steeds opkrobbend door me heen.
Ik verlang naar jou, toch wijs is je af...
Gevoelens steeds opkrobbend , steeds van top tot teen.
Hoeveel je ook steeds laat blijken hoeveel je van me houd, Hoeveel je voor me doet,
Hoeveel je ook laat blijken hoeveel je van me houd, het laat mij nu eventjes koud.
Hoeveel je voor me doet,
Ik verlang niet meer naar jou, mijn gemis is steeds elke keer in overvloed.
Ik voel bijna niks meer, en toch moet ik nog zeggen hoeveel ik van je houd.
Ik voel bijna niks meer, en toch maak ik ergens een fout.
Een fout die misschien wel heel mijn leven zal veranderen,
Veranderingen overal om mij heen...
Een fout waar ik niet moet denken aan anderen..
Veranderingen ..helemaal zo alleen...
Liefje het lukt denk ik niet meer, ik krijg mijn verliefdheid niet meer te pakken.
Liefje het lukt denk k niet meer, mijn gevoelens beginnen langzamer steeds meer te verzwakken.
Misschien wel iets,
Misschien wel diep van binnen,
Misschien wel niets
Misschien kan jij mijn hart niet meer beminnen.
En toch hou ik van je, nu en voor altijd!!!
Ookal ben ik mijn liefde voor jou kwijt!
Nooit zal ik je meer vergeten, mijn droomprinsje op het witte paard
Nooit zal ik je meer vergeten, mijn gedachten zullen nooit meer verdwijnen van jij, jij die me zo lief aan staard..