De nachten vallen zwaar op mijn gezicht
De stilte dendert grof naar binnen
De duisternis
Overvalt, slaat alles in mij dicht
De sterren staren me verwonderd aan
De wind blaast al mijn twijfels in het rond
Langzaam in beslag genomen
Voel ik me zo verlaten door de maan
Alles waar ik ooit in geloofde
Heeft zijn krachten nu gebundeld tegen mij
Mijn hoop, mijn zekerheid
Verslagen tot een groot, nietszeggend niets.