Klootjesvolk
Hallo, nietig mannetje
Hoe durf je naar me te kijken
Ik ben zo ver boven jouw verheven
Dat je ledematen lucifertjes lijken
Loop door en kijk niet om
Heb eerbied voor de grootste onder ons
Ik slaap in hemelbedden en satijnen lakens
Jij in fabrieksbedden op kussens zonder dons
Welk een nietig vroutje
Staart mij aan van over de straat
Weet jij wel hoe gelukkig je bent
Dat ik uberhaupt tegen je praat
Ik moet toegeven, je ziet er goed uit
Maar van intellect heb je nog nooit gehoord
Je kwebbelt en kwebbelt, het raakt kant noch wal
Je bent goed in bed, maar geef toe dat je me stoort
Ach, hoe moet ik verder leven
Als niemand mijn gelijke kan zijn
Moet ik dan echt op de knieen
Vinden jullie dat echt zo fijn?