Asociaal..
zonder woorden iets te zeggen
kruip ik in de stilte weg
bang voor wat misschien zou komen
als ik mijzelf in je handen leg
veel liever nooit geboren
sluit ik angsten met me op
in het donker weggedoken
met op de deur een grote 'stop'
zodat niemand zou proberen
om mij wat dichterbij te dromen
ik ben nu eenmaal niet sociaal
en dat zit er ook niet aan te komen
-14.10.2004-
Robski: | Donderdag, oktober 14, 2004 19:28 |
Toch maak je genoeg vorderingen hoor, maar misschien merk je ze zelf niet op [;)] En 'k weet niet in wiens handen je je zou leggen, maar in de mijne ben je in ieder geval thuis en begrepen zoals je bent :) xxx ikke |
|
Martine Gieze: | Donderdag, oktober 14, 2004 18:19 |
de vraag is of het niet wilt of dat je het niet kunt?! in het 1ste geval,moet men je maar nemen zoals je bent! in het 2de geval is het een hele uitdaging om langzaam 'naar buiten' te komen...en dan wens ik je veel sterkte! mooi gedicht! liefs,Mart |
|
Rep: | Donderdag, oktober 14, 2004 18:07 |
ik ben het voor 100% met ~Marina~ eens!!!! Rep |
|
~Marina~: | Donderdag, oktober 14, 2004 17:38 |
*kuch* 'ik ben nu eenmaal niet sociaal en dat zit er ook niet aan te komen' 100% NIET mee eens. dat je het weet Mar |
|
Níka: | Donderdag, oktober 14, 2004 17:18 |
Je gedicht is zooo breekbaar, ik durf niks te zeggen, uit angst om je pijn te doen... Liefs, *** |
|
Auteur: Toonie | ||
Gecontroleerd door: cartooneke | ||
Gepubliceerd op: 14 oktober 2004 | ||
Thema's: |