Ik leef in het donker
Ik zie geen steek
Ik ben onzeker en zwak
Ik ben bang
Ik draag een angst
een ongelooflijk grote angst
Ik ben bang voor dit duister
Ik haat deze eenzaamheid
Ik haat mezelf
Ik ben een hoopje mens
een klein hoopje dat teveel is
Een hooptje dat nog te groot is
Ik verafschuw dit leven
Ik haat de onzekerheid
Ik leef mijn leven niet meer
Ik ben een stukje verdriet
Iets dat weggeveegd kan worden
Iets dat weggeveegd zal worden
Soms zijn er kleine lichtjes in de duisternis
Een klein lichtje van hoop
Dat even snel dooft als het tevoorschijn komt
Dat de kracht niet heeft het duister op te heffen
Dat probeert, maar niet kan
Het is hopeloos
Ik ben hopeloos...