kijkend in de spiegel
zie ik een teleurgesteld mens
geen herkenning van mijn eigen ik
zoveel verdriet, immens
een wolk die zijn water laat vallen
om dierbare een noodsignaal te geven
de zon die de tranen op tijd verdampt
waardoor niemand iets merkt in het leven
het eenzame gevoel kruipt dan naar boven
omdat ik het gevoel heb dat niemand mij ziet
mijn sterke levensangel gebroken
door dat verdomde intense verdriet
het allemaal even niet zien zitten
even geen zon in mijn leven zien schijnen
mijn hart door en door gekrenkt
dat niet zo snel zal gaan verdwijnen
toch weet ik dat ik ga overwinnen
omdat ik een sterke persoonlijkheid ben
dan kan ik weer genieten van het prachtige leven
| m.s: | Dinsdag, oktober 19, 2004 19:30 |
| hey bertje.... denk nooit dat niemand jou ziet... denk nooit dat niemand van jou houd... ookal merk je het soms niet, en maakt de eenzaamheid je koud altijd klopt er hier een hart met een stiekem plaatsje voor jou bestemd je kan om iemand geven... ook als je hem niet echt kent ... kop op bert...sterkte en een knuff.... |
|
| Boudaatje: | Vrijdag, oktober 15, 2004 22:15 |
| ah lief vosje iedereen heeft wel van die rotmomenten maar zoals jij het op het einde zegt, je komt er wel ;-) dikke knuffel van Boudaatje |
|
| marjolein_in_love: | Vrijdag, oktober 15, 2004 18:58 |
| oew jeej verdrietig gedichtje zeg :O goede sterke laatste alinea koppie op ;) liefs marjolein |
|
| Fortune: | Vrijdag, oktober 15, 2004 18:21 |
| Mooi gedicht zeg.. En zooo herkenbaar.. Zo'n dipje heb ik een paar dagen geleden ook gehad.. Je komt er wel weer bovenop zoals je zelf ook zegt.. Geniet van het komende weekend!! liefs, Samantha |
|
| Bieke: | Vrijdag, oktober 15, 2004 18:13 |
| Zal ik jou een lekkere warme knuffel sturen en een dikke zoen smak ;) Liefs Bieke, |
|
| Luijkx: | Vrijdag, oktober 15, 2004 17:21 |
| Met vosje rocks bedoel ik dat je er weer bovenop komt, dat je sterk genoeg bent om dat verdriet te overwinnen! Liefs, Laura |
|
| Es: | Vrijdag, oktober 15, 2004 17:07 |
| Hoeveel pijn het ook doet lief vosje, soms kan het ook verhelderend werken om dat verdriet even binnen te laten...Hoe sterk je ook bent, het is soms nodig! En dan kan inderdaad dat kopje weer omhoog... Kus! |
|
| will hanssen: | Vrijdag, oktober 15, 2004 16:35 |
| Zeer ontroerend geschreven Bert. Ik leef met je mee, hoor en ik weet heel zeker dat jij gaat overwinnen.Ik hoop dat je snel weer van het leven zal genieten, ik wens je heel veel kracht en sterkte en denk er aan: je staat nooit alleen!! Heel veel liefs, Will |
|
| Lieverdje: | Vrijdag, oktober 15, 2004 16:26 |
Ik wil je mijn schouder aanbieden maar kan niet tot bij jou geraken... Daarom stuur ik jou een zonnestraaltje... Ik doe er ook een troostknuffel bij... Zodat je in moeilijke momenten nog een beetje van alles genieten kan... Liefs |
|
| fox_bert: | Vrijdag, oktober 15, 2004 16:23 |
| hmmm vosjes rocks? wat kan ik daar voor krijgen? |
|
| *~~~GlitterGirly~~~*: | Vrijdag, oktober 15, 2004 16:20 |
| hey hey koppiej op he... de laatste alinea spreekt je veel kracht uit probeer dat ook vast te houden... liefs en xxx glitter |
|
| Luijkx: | Vrijdag, oktober 15, 2004 16:19 |
| Vosjeeee :( Vosje gaat zich heel snel weer beter voelen :) Weet ik zeker! He koppiej op he,, iedereen heeft wel 'ns een rotmoment! Maar je komt er zeker weer bovenop! Vosje rocks ;) Hihi,,, (poging om je op te vrolijken ;) ) Liefs, |
|
| Rian: | Vrijdag, oktober 15, 2004 16:08 |
| Ik denk dat ik hier niet op hoef te reageren. vosje deal he. Liefs Rian |
|
| Auteur: Bert Vos | ||
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 15 oktober 2004 | ||
| Thema's: | ||