verboden liefde
Ik denk nog vaak aan hoe het begon
Ik zag je voor het eerst,
vluchtig raakte ik je hand
in m'n buik voelde ik leven,
leven dat ik nooit eerder had gevoeld
een gevoel dat noot is weggegaan
maar het mag niet
het kan niet
ze moeten dood
de vlinders moeten sterven
Maar toen ik je weer zag wist ik dat
ze onbestrijdbaar waren,
eenmaal ze rondfladderden
gingen ze nooit meer weg
Ik weet zoveel over jou en jij zoweinig over mij
als je zou weten wat ik allemaal over je weet
zou je bang zijn van me
dat wil ik niet
want die vlinders maken me gelukkig
...
Ik zag je voor het eerst,
vluchtig raakte ik je hand
in m'n buik voelde ik leven,
leven dat ik nooit eerder had gevoeld
een gevoel dat noot is weggegaan
maar het mag niet
het kan niet
ze moeten dood
de vlinders moeten sterven
Maar toen ik je weer zag wist ik dat
ze onbestrijdbaar waren,
eenmaal ze rondfladderden
gingen ze nooit meer weg
Ik weet zoveel over jou en jij zoweinig over mij
als je zou weten wat ik allemaal over je weet
zou je bang zijn van me
dat wil ik niet
want die vlinders maken me gelukkig
...
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: *~ Just Me~* | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 16 oktober 2004 | ||
| Thema's: | ||