***
Over de bergen
Met rugzakken vol
Begeleiders bij de hand
Zijn we uiteindelijk
Aan de top aanbeland
Een lange weg gegaan
Over smalle paden
Door diepe dalen
Te zwaar beladen
Ravijnen langszij
Maakten mij bang
En de weg naar de top
Was vreselijk lang
Uitgeput gooi ik alles neer
Blaren onder mijn voeten
En dan nog te bedenken
Dat we naar beneden moeten
***
Roger Bamps: | Maandag, oktober 18, 2004 13:30 |
Ik herken dit gevoel als geen ander, heerlijke en vooral eerlijke woorden. Chapeau Lia ! Liefs, Roger. |
|
Luijkx: | Maandag, oktober 18, 2004 09:18 |
p.s. geniet eerst maar van de top, voordat je weer naar beneden gaat! | |
Luijkx: | Maandag, oktober 18, 2004 09:18 |
Uitputtend gedichtje ;) maar erg mooi :) | |
Martine Gieze: | Maandag, oktober 18, 2004 07:38 |
erg mooi! ook symbolisch voor het leven,lijkt me... maar echt klimmen moet ook heerlijk zijn... liefs,MART |
|
Auteur: Lia van der Fluit | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 18 oktober 2004 | ||
Thema's: |