de blaadjes vallen
zo ook mijn dromen.
Ik denk
dat ze nooit
uit zullen komen.
boven mijn hoofd.
wolken,wolken
die mij
steken
als honderdduizend
dolken.
De schemer valt!
Donkere wolken
beheersen
mijn universum.
Sluipen
door kieren
van tocht.
Ik wacht...
op die lichtstraal
die mij de adem
zal benemen
en in mijn
oren fluistert
Gij....
zult nooit
meer wenen!
Jannie Hoogendam: | Donderdag, oktober 21, 2004 21:20 |
prachtig gedicht, echt wel!!! Leest heerlijk...Bravo! xxx Jannie |
|
- Anneliesje -: | Donderdag, oktober 21, 2004 18:55 |
:'( echt ontroerend mooi einde mooi begin mooi gedicht :-D | |
Lieverdje: | Donderdag, oktober 21, 2004 18:15 |
Schitterend! Liefs |
|
psych: | Donderdag, oktober 21, 2004 18:12 |
erg mooi,liefs,,,psych,,, | |
Auteur: jackie lokker | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 21 oktober 2004 | ||
Thema's: |