Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
men ware ik?
Al die pijn
Al het verdriet
Ik blijf op men lijn
Maar weggaan doet het niet
Niemand die het merkt
Niemand die het ziet
Want het enige wat ik trek
Is een lachend gezicht
Toch ben ik bang
Toch heb ik verdriet
Niemand die het merkt
Niemand die het ziet
Het is maar beter zo
Want anders is er het ge’ oo
Ik ben niet geboren om een wrak te zijn
Maar een lachend meisje
Zonder al te veel pijn
Nog een geluk dat je men ware ik niet ziet
Want dat zou het einde zijn
aan men verdriet.
Raar maar waar
Ik wel dat niet.
Want ik wil het gevoel van leven!
Reacties op dit gedicht
voetballovester vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
Over dit gedicht
Auteur:
voetballovester
Gecontroleerd door:
christina
Gepubliceerd op:
23 oktober 2004
Thema's:
[Angst]
[Bedrog]
[IK]