schreeuwend dreunt de wereld over me heen
terwijl een ijzige stilte me als een brandend vuur omhult
drukke woorden vol gedachten
wegen die vertakken en hun doel lijkt eeuwig onbekend
maar duisternis
bestaat slechts tegen een achtergrond van licht
de zon nooit verdwijnend sterk
want ik heb je lief
en vergeet mijn zonden
schulden die niet toebehoren aan een gelijke ziel
ik onthoud je naam
en herinner me die kwetsbare goedheid van het begin
de geboorte van een leven waarin we beiden voelden
en vastgrepen naar wat nooit kon zijn
afdwalen zal nooit worden
afwezigheid zal nooit bestaan