dikkertjedap: | Donderdag, juni 21, 2001 08:52 |
Die opstandigheid.... daar heb ik ook last van. Maar...het kost o zoveel kracht. Ik voel het ook... groetjes, dd. |
|
Paul Willems (Quikkie): | Woensdag, juni 20, 2001 20:02 |
Hel leven is een spel dat wij niet leerden spelen een ding weet ik wel het zal mij nooit vervelen al die gedachten op papier neem ik op met mijn ogen dat gaat nooit vervelen hier deze hebben nog nooit bedrogen wat ik hier lezen mag van al deze dichters geeft mij n traan en een lach maakt het dragen van een kruis ook lichter gr Paul |
|
pramodah: | Woensdag, juni 20, 2001 09:26 |
krachtdadig er tegenaan gaan wil en opkomen voor je rechten........ liefs pramodah |
|
car: | Woensdag, juni 20, 2001 09:22 |
wil.je gedicht klinkt als vervolg op Vrijheid....het leven in een keurslijf waarin je je niet thuisvoelt.met ketenen die je binden..die branden tot ze losgegooit worden....verwerken van verleden maken het kruis lichterg geven ruimte voor vervolg.laten je los om op te staan...en te zijn wie je bent.een heerlijk persoon liefs car |
|
Margaritha: | Woensdag, juni 20, 2001 08:36 |
Triest gedicht voor de vroege morgen......Kijk naar buiten het zonnetje schijnt en je einde verdwijnt.........;)) | |
Huting: | Woensdag, juni 20, 2001 07:40 |
Nutteloos, hoe kom je erbij Wil... Jij?? Maar er voluit voor gaan, dat ben ik roerend met je eens. Groetjes, Doortje |
|
marie-rose: | Woensdag, juni 20, 2001 07:19 |
nutteloos ben jij zeker niet :):):) met zo'n gedichten is dat niet mogelijk, ieder heeft zijn kruis te dragen. Vele lieve groetjes | |
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 20 juni 2001 | ||
Thema's: |