met al je verdriet en pijn
éénzaamheid een last
laat dan mijn schouder
je troost en toeverlaat zijn
samen sluiten we de ogen
gaan de wolken tegemoet
op zoek naar een Engel
die ons kan leiden
naar het hogere ,Zijn ,
rustend op een bed van dons
zacht voortgeduwd
door een zucht van God
sluiten we nog één keer de ogen
verlatend de wereld onder,ons
psych
*_dreamer: | Maandag, november 08, 2004 21:36 |
schitterend geschreven...om in te verdwalen... | |
Esther Sharita: | Maandag, oktober 25, 2004 06:41 |
Mag ik mee?? Super gedicht weer vanje!! liefs mij |
|
Lieverdje: | Maandag, oktober 25, 2004 06:26 |
Zeer schittertend! Steeds even graag gelezen! Liefs |
|
Renate-td-: | Zondag, oktober 24, 2004 23:25 |
Heel erg mooi | |
Auteur: elze | ||
Gecontroleerd door: michris | ||
Gepubliceerd op: 24 oktober 2004 | ||
Thema's: |